ΠΡΩΤΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟΝ ΠΑΙΔΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ-ΟΔΗΓΟΣ "ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ".

filologosonlinegr.blogspot.com

Γεια σου μανούλα!!!!

Αν ετοιμάζεσαι να στείλεις το παιδάκι σου για πρώτη φορά σε "σχολικό" περιβάλλον (βλέπε παιδικό σταθμό-προ νήπιο-νήπιο) η παρακάτω ανάρτηση θα σε προετοιμάσει για το τι να περιμένεις!!!! Ξεκινώντας θα σου πω: "Κάθε αρχή και δύσκολη", μια φράση που πιστεύω πως περιλαμβάνει ό,τι (ενδεχομένως) πρόκειται να αντιμετωπίσεις και πώς να χειριστείς την σχολική περίοδο βάση της δικής μου εμπειρίας!

ΕΣΥ ΜΑΜΑ,ΠΟΣΟ ΓΥΝΑΙΚΑ ΗΣΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ;

Ψιτ...σε'σένα μιλάω! Ναι, ναι σε'σένα με τον αλλόκοτο κότσο, την πυτζαμοφόρμα και το κουρασμένο βλέμμα, που βρήκες λίγο χρόνο να χαζολογίσεις στο διαδίκτυο. Μη νιώσεις άσχημα, προς Θεού, κι εγώ κάπως έτσι είμαι τώρα που γράφω....και τώρα που το σκέφτομαι έτσι είμαι σχεδόν καθημερινά

Η ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΗ ΣΟΥ ΤΙΜΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΚΑΜΑΡΙ ΣΟΥ.

"Θυμάμαι ήταν τέτοια εποχή...Άνοιξη του 2010 που επισκέφθηκα για πρώτη φορά κέντρο εξωσωματικής και για να το πω πιο επιστημονικά Κέντρο Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής (βέβαια το ίδιο άγχος μου προκαλούσαν τότε και οι δύο ονομασίες). Θυμάμαι ότι καθώς περνούσα την πόρτα του κέντρου κρατούσα το χέρι του άντρα μου κι ενώ από μέσα μου είχα ήδη λιποθυμήσει.........."

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΝΑΣΚΑΦΕΣ,ΠΙΚ-ΝΙΚ ΚΑΙ ΕΝΑ ΠΤΥΧΙΟ.

Σήμερα περάσαμε μια πολύ όμορφη και διαφορετική Κυριακή στην αυλή του σχολείου μας που περιελάμβανε αρχαιολογικές ανασκαφές, κυνήγι θησαυρού και πικ-νικ!!! Όλη την προηγούμενη εβδομάδα οι δασκάλες μαζί με τα παιδιά δούλευαν ένα project σχετικά με την αρχαία Ελλάδα, τους αρχαιολογικούς χώρους και την τέχνη και σήμερα είχαν το "κλείσιμο" με βιωματική δραστηριότητα και πολύ παιχνίδι!

ΣΥΝ-ΚΟΙΜΗΣΗ...ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΜΑΣ ΒΟΛΕΥΕΙ!

Δεν θα επικαλεστώ ούτε έρευνες, ούτε στατιστικές θα σας πω με απλά λόγια τον λόγο για τον οποίο εμείς, σαν γονείς, λέμε ναι στην συν-κοίμηση!!!

5 ΛΕΠΤΑ ΑΚΟΜΑ....

Τώρα που το καλοσκέφτομαι μια από τις αγαπημένες μου φράσεις είναι το "5 λεπτά ακόμα..." . Πάντα ήθελα "5 λεπτά ακόμα...". Στα σχολικά μου χρόνια ζητούσα "5 λεπτά ακόμα..." πρωινού ύπνου...Από τους γονείς μου ζητούσα "5 λεπτά ακόμα..."

ΓΙΑ ΟΛΑ ΦΤΑΙΝΕ ΤΑ "ΚΑΚΑ" ΣΚΥΛΙΑ;;;;

Με αφορμή το τραγικό περιστατικό που έλαβε χώρα στην πόλη που ζω (δείτε την ιστορία εδώ) θέλω να πω δυο λόγια σαν μαμά και σαν κηδεμόνας σκύλου. Μεγάλωσα σε ένα σπίτι που είχε πάντα σκυλιά, κανισάκια, ντόπερμαν, λυκόσκυλα, ημίαιμα, τα οποία "έφυγαν" είτε από γεράματα, είτε από αρρώστια. Ποτέ δεν πληρώσαμε για να αποκτήσουμε σκύλο "ράτσας", πάντα έφταναν στα χέρια μας από σπόντα και πάντα το σπίτι μας ήταν "ανοιχτό" για κάθε σκύλο!